Hoe kom je NIET verder in het gesprek met je baas?

Ofwel, hoe kom je NIET verder in het gesprek met je baas.

Ik ben in gesprek met Mustafa. Hij voert geagiteerd het woord en zijn zeer betrokken vrouw zit met een kop thee op de bank; ik zie dat ze moeite moet doen om hem niet af en toe te onderbreken.

Mustafa doet zijn verhaal vol vuur, stoot bijna zijn theekopje van de tafel.  Over hoe hij al meer dan twintig jaar voor de baas werkt, over hoe hij is opgeklommen van jongen zonder enige opleiding tot leidinggevend monteur. Mooi werk, maar het valt hem inmiddels zwaar, hij is de jongste niet meer. Mustafa is dan ook al een tijdje thuis, rugklachten. Samen met zijn baas zoekt hij naar andere mogelijkheden binnen het bedrijf.

‘Er is van alles mis binnen dit bedrijf!’

Mustafa vertelt me dat hij zijn baas hierin echter wel wat passief vindt. Terwijl HIJ ze wel ziet hoor die mogelijkheden. Pffff! Er is immers zoveel mis binnen het bedrijf! Hij had het laatst nog bij zijn baas aangegeven. En los gaat Mustafa. Van uitvretende collega’s die de kantjes er vanaf lopen tot klanten die de boel flessen. Van niet-commercieel denkend management tot groot onrecht op de zaak. Want wat te denken van de collega’s die net zoveel werkervaring hebben als hij, maar minder verdienen? Woest wordt ie als ie eraan denkt. En hoe de bedrijfsbusjes gebruikt worden…

“Stop!!! Stil!!!” roep ik hard. En ik druk m’n handen tegen m’n oren. Het duizelt me gewoon.

Over wie gaat het eigenlijk?

“Mustafa, mag ik je wat vragen? Gaat dit werkelijk over jou? En is dit hoe je het gesprek met je baas voert?” Mustafa kijkt me verbijsterd aan en zijn vrouw schiet in de lach. Ik begrijp die baas wel. Allemachtig. Je zult zo’n spervuur tegenover je hebben. En wat bedoelt ie nu eigenlijk? De rode draad in zijn verhaal is mij compleet ontgaan.

“Oke, dus dit verhaal gaat over jou en je mogelijkheden?” Mustafa knikt. “Nou Mustafa”, meld ik hem eerlijk, “ ik kan er geen touw aan vastknopen en ik begrijp al helemaal niet wat dit met jou en jouw nieuwe functie te maken heeft. En eerlijk gezegd, ik denk je baas ook niet!”

Mustafa doet er nu eens het zwijgen toe. Zijn vrouw pakt de theepot, schenkt nog eens in en komt bij ons aan tafel zitten. “Mustafa, ik kruip even in de huid van je baas en ik vertel je hoe je op mij overkomt. Je bent nogal direct, negatief, luid én beschuldigend.” Ik benoem het allemaal maar gelijk.

Mustafa veert op, wil me onderbreken maar krijgt de kans niet, zijn vrouw snoert hem streng de mond. “Je houding roept bij mij weerstand op en ik zal als baas zo continu in de verdediging schieten. Niemand vindt het fijn om, zonder enige kans op verweer, beschuldigd te worden van slecht management of het niet uitbetalen van werknemers.” Mustafa gaat weer zitten. “Maar bovenal, waar heb je het nu eigenlijk over? Ik wil als baas een gesprek met jou, constructief, over jouw mogelijkheden. Maar je haalt er honderd onderwerpen bij. Na een half uurtje met jou ben ik het spoor echt bijster.”

“Maar dan ben ik het wel kwijt, dat van die collega’s is echt niet fair!” zegt Mustafa me. “Prima, ook goed.  Maar, heeft het je al iets opgeleverd, die gesprekken van jou? Hmm? Nieuwe baan in zicht?” Ik geloof dat ik tot Mustafa begin door te dringen. Hij realiseert zich dat het hem weinig oplevert als hij op deze wijze doorgaat. Ik vertel hem dat het absoluut te prijzen is dat hij zich zo bekommert om het wel en wee van de zaak, om zijn collega’s, maar dat hij zich nu, op positieve wijze, op zichzelf moet concentreren. En op de persoon die hierin wat voor hem kan betekenen. Ik geef Mustafa een aantal tips hoe hij het gesprek met zijn baas aan kan gaan. En wel op zo’n wijze dat het voor beide partijen een zinvol, to-the-point en constructief gesprek wordt. Waarin de zoektocht naar een nieuwe functie voor Mustafa centraal staat.

Lastige gesprekken

Ik stuit de laatste tijd nogal eens op medewerkers die het lastig vinden om een werkbaar gesprek te voeren, of het nu is met de baas of met een collega. Emoties lopen soms hoog op en partijen staan vanaf het begin van het gesprek wantrouwend tegenover elkaar, wat een constructief einde in de weg staat.

Wat is dat toch met die gesprekken. Vind jij dit ook lastig?

Dan hier een paar tips.

• Schrijf vooraf de onderwerpen op die je tijdens het gesprek aan bod wilt laten komen, in steekwoorden. Houd je hier ook aan. Het geeft je houvast tijdens het gesprek en voorkomt dat je onderwerpen vergeet of er onderwerpen bijhaalt die niet relevant zijn;
• Houd het bij jezelf. Het gesprek gaat over jou of over een situatie waarin jij verkeert. Begin niet over collega’s, trek geen paralellen tussen jouw functioneren en dat van een ander;
• Heb een positieve houding en beschuldig niemand. Als jij vindt dat jou onrecht is aangedaan, vertel je wat dit met jou doet, hoe jij dit ervaart, gevoelsmatig;
• Luister goed naar je gesprekspartner, laat hem* uitpraten. Vat samen wat je hebt gehoord (“dus als ik het goed begrijp..”) en schrijf mee. Hiermee toon je interesse, het geeft je de tijd om na te denken en een antwoord of vraag te formuleren en bovendien vergeet je niet wat er besproken is.*of haar

Doe er je voordeel mee.

Wil je meer tips ontvangen over hoe je prettige en constructieve gesprekken kunt voeren? Schrijf je dan in voor mijn nieuwsbrief of mijn Leven-Lang-Leren training. Ook hierin komt het voeren van constructieve gesprekken aan bod. Of neem contact met mij op, persoonlijk, voor een op maat coachingstraject.

Enne… Ik heb ook wat tips voor je leidinggevende in een handig e-bookje gestopt. Interesse? Download het ebook, print ‘m en laat ‘m op het bureau van je leidinggevende slingeren ;-)..