Hoe Harold mij (bijna) brodeloos maakte..

“Nou Harold, fijn dat je alles zo mooi op orde hebt. Dan zijn we klaar, toch?” Ik klap mijn aantekeningenmap dicht en stop ‘m resoluut in m’n tas. “Ik moet eerlijk toegeven Harold, het gebeurt mij niet vaak dat ik na tien minuten al weer naar huis kan. Man, je maakt me nog brodeloos! Aan de andere kant”, peins ik hardop, “ook wel eens lekker, zo vroeg weekend vieren!” Ik kijk op en zie dat Harold me verbouwereerd aankijkt. En ik hoor z’n hersens kraken. Dit was nu ook weer niet de bedoeling.

Benieuwd naar wat wèl Harolds bedoeling was?….

Ik ben op bezoek bij Harold, een aardige vent van achter in de veertig. Kolossale kerel ook, met ruige kop en ruwe handen en een zware fysieke baan. Daarom zit ik er ook. Harold ziet zichzelf niet nog eens tien jaar lang ‘draden trekken’ zoals hij het zelf noemt. Hij wil met mij sparren over een volgende stap in zijn loopbaan.

Maar eigenlijk heeft hij dit zelf al helemaal uitgevogeld. Hij vertelt me enthousiast over de functie die hij binnen het bedrijf op het oog heeft. “Kwaliteitsfunctionaris, dat is echt wat voor mij. Dat trekt me al jaren! De huidige kwaliteitsman is al wat ouder en die zal binnen een jaar of twee wel opstappen. Dat geeft mij nog mooi de tijd om een opleiding te volgen.” Het wordt mij ook duidelijk dat Harold een betrokken medewerker is. Hij vertelt dat hij al tig jaar voor dezelfde baas werkt, dat hij  een goed contact heeft met zijn leidinggevende en dat hij fijn samenwerkt met zijn collega’s. Ook zit Harold in de OR. Een echte belangenbehartiger dus. “Nu die van jouzelf nog”, merk ik op. “Oh, maar dat komt helemaal goed” wuift Harold mijn opmerking weg. Hij zit namelijk samen met het hoofd Personeelszaken in de OR. Een leuke pittige dame vindt hij haar.

Ik pak m’n tas en zet ‘m op mijn schoot. “Dat klopt dan toch Harold? Dat we er eigenlijk al uit zijn voor vandaag?” Harold kijkt me fronsend aan.

“Want, ik neem aan dat je leidinggevende op de hoogte is van het feit dat je eigenlijk iets anders ambieert. Gezien jullie goede contact?” Ik prik. Harold zwijgt.

“En ik neem aan dat die kwaliteitsman ook echt zo oud is als hij er uitziet. Dat hij jou zelf heeft gemeld dat hij opstapt over een jaar of twee. En natuurlijk heb je het met hem al uitgebreid over zijn functie gehad. Want je weet zeker dat dit iets voor jou is.” Ik prik nog eens. “Nou ja, dat niet direct”, sputtert Harold. Hij begint wat ongemakkelijk heen en weer te schuiven.

“En gelukkig heb je het met die dame, naast jullie OR-zaken, ook over jouw eigen belangen binnen het bedrijf. En staat zij helemaal achter die opleiding die je gaat volgen. En trekt zij niet over anderhalf jaar een externe kracht aan voor de functie. ” Harold begint nu echt ongelukkig te kijken. Tsja. Hij had nog niet echt met iemand gesproken nee, dat niet. Hij had zijn plannen nog niet echt bij iemand kenbaar gemaakt. Maar dat zat wel in de planning hoor, heus, binnenkort.

“Harold!” roep ik hem bij de les. Ik wil ‘m wel aan zijn oren trekken. “Heel fijn dat je hier met mij over wilt praten.. maar ik ben nu toch niet de juiste persoon. Praat met die personen die concreet iets voor jou kunnen doen! Of denk je soms dat zij ruiken wat jij wilt bereiken? Zet zélf die stappen. Pak de regie. Onderneem iets. Trek hen aan de jas. Maak een plan!”

Ik hoor een heleboel kwartjes vallen. Ik zet m’n tas weer op de grond en pak m’n aantekeningenblok. “Stappenplan Harold” schrijf ik bovenaan de bladzijde. “Zullen we dan maar?”

Ik kom ze vaak tegen, medewerkers zoals Harold. Medewerkers die na zoveel trouwe jaren een andere functie ambiëren, die zichzelf niet nog eens tien jaar draden zien trekken, of aan het bed zien staan, of diensten zien verkopen. Soms omdat een functie fysiek te zwaar is geworden, soms ook omdat de uitdaging weg is, omdat men niet meer geniet van het werk. Zoveel werknemers, zoveel redenen.  Nu had Harold zelf in ieder geval nog een andere functie voor ogen en konden we op basis hiervan een concreet stappenplan maken.

Maar hoe zit het dan als je geen enkel idee hebt over wat je in de toekomst wil gaan doen? Over wat je kan, wat je sterke punten zijn, waar je uitdagingen liggen? Wat voor stappen ga je dan zetten, in welke richting en met welk doel?

Het probleem kan ‘m ook nog ergens anders in zitten. Wil je ècht iets anders doen of ligt je hart in de kern nog steeds bij je huidige werk, maar zijn er andere factoren die je belemmeren om nog optimaal te kunnen genieten?

De keuze is aan jou. Laat je de situatie zoals die nu is, kruip je in de slachtofferrol? Maak je andere mensen en factoren verantwoordelijk voor jouw welzijn in je werk en wellicht ook in je privéleven?

Of besluit je om actief aan de slag te gaan, om de regie te herpakken, verantwoordelijk te zijn voor je eigen toekomst? Prachtig, missie geslaagd!

Een krachtig, maar ook een eng en onzeker besluit. Want hoe nu verder?

Geen nood. Dan sta ik naast je. In mijn training leer ik je hoe je concrete stappen kunt zetten, hoe je je loopbaan weer vlot kunt trekken. Je leert om beweging en plezier te creëren. Ik pak je bij kop en kont, maak je (weer) bewust van je eigen kwaliteiten en hoe je die gericht in kunt zetten. Soms in een andere baan, vaak – verrassend genoeg – in je huidige baan.

Ik zie ernaar uit om dit samen te ontdekken.

Herken je jezelf in dit verhaal, of heb je medewerkers die wel wat (figuurlijke) beweging kunnen gebruiken?

Laat het me weten!

Inschrijven nieuwsbrief

  • Je ontvangt regelmatig gratis tips en informatie over Zacht Werken en een Leven Lang Leren in je mailbox. Hiervoor kun je je op ieder moment weer eenvoudig afmelden. Lees meer informatie over persoonlijke informatie in de Privacyverklaring.
  • Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.